Ο τίτλος είναι δανεικός μα ουσιαστικότατος...ολα παραμορφώνονται στην εξουσία του βλέμματος...εξαρτάται πάντα, που και πως ξυπνάς το πρωί...
Δεν είναι προσόν ούτε ελάττωμα...είναι απλά παράδοση ανευ όρων. Ναι...
Αφήνεσαι στην αύρα του χώρου...η του διαφορετικού "αέρα"...και παρασύρεσαι...θετικά η αρνητικά, αισιόδοξα ή απαισιόδοξα η απλά αδιάφορα...μπορεί να θεωρηθεί και αδυναμία μα νομίζω πως είναι χάρισμα...και οχι δεν το βαφτίζω γιατι βολεύει αντιθέτως το θεωρώ πολύ επίπονο μα αν δεν υπήρχε και αυτή η εκδοχή τότε θα κυκλοφορούσαμε σαν καλώς καμωμενα ρομποτ...
οι αδυναμίες, τα πάθη, η ανασφάλεια, πρέπει να απεγκλωβίζονται χωρίς πυροσβεστικές μεθόδους και που ξέρεις, μπορεί αύριο το πρωί να ξυπνήσεις αλλιως...και πάλι να υποστείς τα διαφορετικά σου ερεθισματα...εξαρτάται πάντα, που και πως ξυπνας το πρωί..
Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου