Αγγίγματα 0...
γι΄αυτο και άνοιξα τα σχόλια...ή τα αγγίγματα μου όπως τα έχω χαρακτηρίσει...γιατί απλά αγγίγματα 0.
Κ όταν τα αποκάλεσα έτσι...έτσι το εννοούσα...
Αλλά...πρόσεχε τι εύχεσαι δεν λένε?
κ γω...ευχήθηκα...αγγίγματα 0.
κ αυτό εισπράττω...γκρεμίζονται όλα τα τείχη του κόσμου και γω αγγίγματα 0...και μαζί μ΄αυτά γκρεμίζομαι κ γω...γιατί δεν έχω μάθει έτσι..η μάλλον δεν είχα μάθει έτσι...
έμαθα,γνώρισα,πίστεψα,είδα...και? και τι έγινε? όπως λέω τελευταία...ήθελα αγγίγματα μηδέν...και αγγίγματα μηδέν εισπράττω...γιατί φεύγω κ έφυγα...αεράκι...
οταν είμαι, είμαι, κ οταν φεύγω, φεύγω...αεράκι..
κ αγγίγματα μηδέν...
γιατί το άγγιγμα...δεν θα μπω στην λογική να ψάξω το λεξικό, είναι άγγιγμα...αγγίζεις σημαίνει υπάρχεις...κ γω μάλλον λείπω...καιρό...
και είναι σημαντικό...να σ΄αγγίζει κάποιος...αρκεί να αγγίζει την ψυχή σου..
κ συ την αγγίζεις...μα εγω αγγίγματα 0...
η πανοπλία μου είναι καλώς καμμωμένη αυτή την φορά....κ όσο κ αν με φτάνεις δεν είμαι εκεί...
κ όσο κ αν γεύομαι τις χαρές...ακόμη λείπω...
πάντα επιστρέφω...κ ας είναι αργά...
υ.γ. ακόμη ενα ακαταλαβίστικο μου...αλλά είμαι εγω ε? εγω χωρίς να λείπω...
Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Πρέπει να παραδεχτείς πως προσπάθησες πολύ... πάρα πολύ γι` αυτά τα 0 αγγίγματα (που δεν είναι πια). Και δεν έκανες την παραμικρή προσπάθεια για κάτι διαφορετικό. Ή κι αν την έκανες ή την κάνεις, την κάνεις εκεί που ήταν πάντα σερβιρισμένο το πιάτο. Κι όσες ευκαιρίες σου δίνονται για το αντίθετο τις πετάς ή τις πατάς. Όλες. Γιατί ποτέ δεν θέλησες να προσπαθήσεις... το θεωρείς υποτιμητικό για σένα, το να προσπαθείς. Οφείλει ο άλλος να τα προσφέρει όλα στο πιάτο. Κι εσύ απλώς να τα εγκρίνεις και να τα δέχεσαι... Όμως ακόμα κι αυτό, το να θέλει κάποιος να στα δώσει όλα στο πιάτο, οφείλεις να προσπαθήσεις για να το κερδίσεις. Διότι αποδείχτηκε πως κι όταν στα δίνει κάποιος όλα στο πιάτο, τα κλωτσάς. Ισως γιατί τότε σου φαίνονται βαρετώς πολύ εύκολα. Κρίμα.
Δημοσίευση σχολίου