sex

Τρία γράμματα...τίποτα παραπάνω...με πολύ μεγάλη σημασία για τα πάντα, αλλά και μεγάλος ο διαχωρισμός.
είναι πολύ σημαντικό το σεξ, για σημαντικές και ασήμαντες στιγμές μας..τις σημαντικές τις κάνει ασήμαντες και τις ασήμαντες σημαντικές...οχι για μας απαραίτητα, αλλά για κάποιον πάντα, το σεξ, και η διάσταση που δίνουμε σε αυτο εχει σημασία...και εχει, πάντα για άλλους λόγους.
ικανοποίηση, εκτόνωση, ένωση, γιατρειά, παρένθεση, προδοσία, καύλα, ταύτιση, χημεία, κορύφωση, έρωτας, πάθος, ένταση, εκδίκηση, πόθος, περιέργεια, λύσσα, ανάγκη, καθήκον, χα...
και μόνο λίγες απο τις πολλές...
δυο κορμιά, η τρία, ή πέντε, ή δεκαπέντε, γιατί μη μου πείτε, ο καθένας στο μυαλό του αλλιώς το έχει, αλλιώς το κάνει, ή το κάνει ακριβώς όπως το έχει, η του γεννάτε κ μια άλλη ιδέα κατα την διάρκεια, στο σεξ όλα επιτρέπονται...κ ολα παραβλέπονται..
κ ολοι εχουμε τα στάνταρ και τα δεδομένα μας, άλλοι με παράγοντα την δική μας ικανοποίηση και άλλοι με προτεραιότητα την ικανοποίηση του άλλου που μπορεί να αφορά πάλι την δική μας, ολα στρέφονται ίσως γύρω μας, και γύρω απο τα κορμιά μας...υπάρχουν και οι ανεξήγητες περιπτώσεις που απλά μιλούν τα κορμιά μας, χωρίς τίποτα να είναι απαιτητικό και ενταγμένο στα δεδομένα μας...χημεία? υπάρχει? και πως υπάρχει χημεία χωρίς ολοκλήρωση? και αντίστροφα ολοκλήρωση χωρίς χημεία? τετρημένη λέξη, και πολυγαμημένη όπως φαίνεται...
Τι είναι απαραίτητο και τι οχι...οταν γνωρίζεις καλά το κορμί σου, το μόνο που μένει είναι να γνωρίσεις και το κορμί του άλλου, αν σε ενδιαφέρει...αλλιώς μονόδρομός, γιατί οταν γνωρίζεις καλά το κορμί σου, εχεις και την επιλογή να αδιαφορήσεις για το κορμί του αλλου, ξέρεις τον τρόπο και το θέμα, προς τι οι περιττές διαδικασίες? εγωιστικό? οχι,πραγματικό. καταλήγουμε λοιπόν στο γεγονός του υποκειμενικού...γιατί όλα ετσι είναι μια υποκειμενική πραγματικότητα, δικιά μας...
και ναι είναι σημαντικός και συμπαντικός παράγοντας το σεξ...γιατί ενώ ολα μπορούμε να τα εξηγήσουμε...υπάρχουν και τα ανεξήγητα πρακτικά...
γιατί να μας ενοχλεί τόσο πολύ, αν ο εκάστοτε σύντροφός μας, πρώην η νύν, κάνει σε με κάποιον-α άλλο, γιατί? αναρωτηθήκαμε ποτέ, οταν το κάνει μαζί μας αν δεν φαντασιώνεται κάτι άλλο? οχι απαραίτητα υπαρκτό, μπορεί και ανύπαρκτο, είναι η σύσταση του σεξ τέτοια. ανυπόστατη και αχαλίνωτη...
κ ομως υπάρχουν φορές που ζητάμε επιβεβαίωση, ή λεκτική ή πρακτική...που θέλουμε να εχουμε την πεποίηθηση πως ενα κορμί μας ανήκει...άυτό προκύπτει πρώτα απο το γεγονός οτι κάποια στιγμή, κάπου, κάποτε νιώσαμε πως το κορμί μας ανήκει κάπου...πρώτα το δικό μας...πόσο πίστη δείξαμε σ΄αυτο και με αφέλεια διεκδικούμε κάτι που είναι φύση αδύνατο να παρέχουμε? λανθάνουσα κτητικότητα και εγωιστική ιδιοκτησία...
γιατί ενα κορμί οταν σου ανήκει, σε όποια χέρια κ αν βρεθεί, πάλι δικό σου θα ναι...καταδικασμένο...όπως κ συ, αν ποτέ ένιωσες παραδομένος στην ιδιοκτησία κάποιου, εκει θα μείνεις...το τραγικό είναι να αγκαλιαζόμαστε ενω τα κορμιά μας θυμούντε μόνο...άλλες αγκαλιές...το σεξ παραμένει σεξ.

βιβλια χωρα...λευκό.

Και μόλις το ρολόι έδειξε δώδεκα, μου επέτρεψα να ανοίξω το μπουκάλι...
Κοίτα σε τι τρυπάκι εχουμε μπει...ανταπόδωσης...ανταποδίδεται η αγάπη? πως το λένε αυτο το τετρημένο? αμοιβαία συναισθήματα? τι είναι αμοιβαίο τελικά? και πως ορίζεται αυτό? γιατί πάντα με την λέξη αμοιβαίο πρέπει να συνδέουμε όμορφα πράγματα? γιατί να θεωρούμε οτι το αμοιβαίο είναι και το θεμιτό μας? το ποθητό? το σωστό? γιατί η αμοιβαιότητα να γίνεται συνώνυμο τόσο καταπιεσμένο απο άρρητους κανόνες...
Πάρτο αλλιώς...
Αμοιβαίο..κάποτε μου ειχε πει κάποιος όπως πολλοί, ρητό μάλλον...οτι σπείρεις αυτό θα θερίσεις..πρόσφατα μου είπες κ συ,οτι, ότι ζητάμε, αυτό μας έρχεται...λόγια, και δικά μου, αναθεωρημένα και αναμασημένα απο τους καιρούς και τις εμπειρίες μας...το αποδέχομαι, γιατί ηταν και είναι και δική μου θεωρία, μα οφείλω στον ψυχαναγκασμό μου να το αναλύσω όπως όλα πάντα, αμοιβαίο...άκου...
οτι εχεις μάθει, το κάνει σπουδαίο η στιγμή της αναίρεσης του...αλλιώς, είναι απλά άλλη μια θεωρία σου.
ότι έχεις νιώσει, το κάνει σπουδαίο η απώλεια του, αλλιώς, είναι ένα ακόμη συναίσθημα.
ότι έχεις συνηθίσει, το κάνει σπουδαίο η έλλειψή του, αλλιώς, είναι μια ακόμη συνήθεια σου.
ότι εχεις υπομείνει, το κάνει σπουδαίο η αντοχή σου, αλλιώς είναι άλλη μια ανευ συνείδησης παράδοση.
ότι έχεις ανάγκη, το κάνει σπουδαίο η στιγμή που θα καλύψει την ανάγκη σου, αλλιώς είναι άλλο ενα υποτιμημένο θέλω.
ότι δηλώνεις, το κάνει σπουδαίο η διάρκεια του, αλλιώς είναι πάλι λόγια.
ότι σέβεσαι, το κάνεις σπουδαίο εσυ με τον σεβασμό που του φέρεσαι, αλλιώς είναι άλλη μια ψευδαίσθηση.
ότι αγάπησες και αγαπάς, το κάνει σπουδαίο η στιγμή που ραγίζεις, αλλιώς είναι κάτι ακόμη άθραυστο...κ η αγάπη ραγίζει...σπάει, καταρρέει, θυμάται..πιο πολύ θυμάται...η αγάπη αν ετσι λέγεται είναι κάτι τόσο βαθύ που οσο κ αν κατακρεουργείται το μόνο που μπορεί να της συμβεί είναι μετάλλαξη...και αυτό θα γίνει άπειρες φορές, μέχρι να φανεί...αν η τελευταία της μετάλλαξη είναι αγνή, εως αδερφική, τότε ηταν πάντα αγάπη για άλλους λόγους, απλά δεν μπορούσες να το δεις...αν κάτσω και γράψω όλες τις μεταλλάξεις που μπορεί να υποστεί, δεν θα τελειώσω ποτέ, η αγάπη μένει αγάπη...και δυστυχώς για μένα και για την θεωρία μου χρόνια τωρα, η αντίληψη, μας έρχεται αργά...
να μιλήσω για πεπρωμένα και μισά του μισού? εχει νόημα? πως ξέρεις αν το μισό σου δεν είναι το άλλο μέρος του εαυτού σου, αυτό το καταστροφικό, αυτο που κοινώς δεν είσαι εσυ...δεν θα μπορέσεις ποτέ να συμβιώσεις μαζί του, μα ουτε και να το αποδεχτείς, πες μου όμως, θα μπορούσες να μην το αποκαλέσεις αμοιβαίο?

κλωτσιές...

Η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό ξυπνώντας μέσα στην πρώτη μου, πρωινή βροχή...κλωτσιές...η μετάφραση ήρθε αμέσως μόλις η δεύτερη βροχή, αυτή της βρύσης, ξέπλυνε την πρώτη...την δική μου.
Κλωτσιές = είμαι για πολλές κλωτσιές, θέλω να ρίξω πολλές κλωτσιές, το στομάχι μου είναι σαν να εχει φαει κλωτσιές, τα μάτια μου επίσης το ίδιο...
ένταση, παράπονο, στεναχώρια, φόβος, αντίδραση, κλωτσιές...
Απο τότε που ομόρφυνα, όπως όλοι λένε, έπαψα να μ΄αγαπάω..ισως γιατί δεν ομόρφυνα ποτέ για μένα...απόκριες έχουμε, μόνιμα πια εδω..κ η στολή μου κάθε μήνα διορθώνεται...αλήθεια σκεφτόμουν χθες το βράδυ, πως αν ντυνόμουν μασκαράς μόνο το καπέλο της χήρας θα ήθελα να φορέσω..μου πάει..
Θέλω πολλές κλωτσιές...τις περισσότερες φορές με πιάνει, θέλω να μεταφράσω τον ψυχικό πόνο με πράξεις...μάλλον ομμοιοπαθητικά το βλέπω, ισως αν πονέσουμε πρακτικά έτσι ισσοροπήσει ο πόνος, πόνο στον πόνο...εχω μια ελπίδα οτι ετσι θα γιάνει...όπως έλεγαν και οι γιαγιάδες που γνώρισα...όσο για τα σημάδια που θα αφήσει στο κορμί σου, μέχρι να παντρευτείς θα φύγουν...χαχα...ποια φορά? αδιευκρίνηστο...κ δω να πω πως εχω ενα σημάδι στο αριστερο μου χέρι 3 μήνες τώρα που δεν λεει να φύγει με τίποτα...
κ δω είναι που ξεκινάω να χάνομαι στην μετάφραση, απο το ενα θέμα στο άλλο...
είμαι αυτοκαταστροφική μου είπε κάποιος, φαντάσου ουτε καν με ήξερε...συλλέγω πληροφορίες και καταλήγω στο γεγονός οτι μέσα απο τα μάτια άλλων μπορώ μόνο να με ξαναμάθω..με εχασα γαμώτο..για πολύ καιρό κατάφερα να μην ειμαι εγω, μα τι στο καλό προσπαθούσα να γίνω? πως μπόρεσα να νερώσω τόσο πολύ τα αποστάγματα μου? πόσο συνομώτησα με το κενό?
πάλι καλά που κουράστηκα...κουράστηκα αλλά μυαλό δεν εβαλα...σταγόνα αυθορμητισμού δεν έμεινε...σταγόνα απο τίποτα...πολλές κλωτσιές...
και σκέφτομαι πολλές φορές, ισως θα ηταν καλύτερα να ειμαι γεμάτη με φυσιολογικές ανησυχίες, σαν και αυτες που εχουν οι φίλες μου, απο κάπου να πιαστούν, απο κάπου να εισπράξουν τα φυσιολογικά, γιατί είμαι 34...πότε θα γίνω μάνα κλπ...και μέσα σε αυτες τις φυσιολογικές ανησυχίες με θεωρούν και τυχερή! πόσο τύχη θεε μου...και προχθές επειδή βαρέθηκα, απάντησα...τόσο πολύ επιθυμούν εναν συμβιβασμό για να εχουν τις παροχές του κατα τα άλλα φυσιολογικού? δεν λέω και γω τους συμβιβασμούς μου τους αγάπησα, αλλά μεγαλώνοντας καταλαβα οτι έτσι πρέπει να γίνεται, να αγαπας τους συμβιβασμούς για να μπορείς να λατρέψεις το ασυμβίβαστο...
επαναλαμβάνομαι για χιλιοστή φορά...και εύχομαι ταυτόχρονα...τίποτα λιγότερο δεν θέλω να ζήσω....τίποτα λιγότερο απο ένα κόκκινο χαλί να περπατήσω, κ ας είναι βαμμένο με αίμα...