Γεμάτη...

Πάντα το γέμισμα του φεγγαριού μου προκαλούσε υπερδιέγερση αισθήσεων...δεν χρειάστηκα ποτέ ημερολόγιο για να μάθω πότε εφτανε στην ολοκλήρωση του...απλά το ένιωθα. Η μόνη επιβεβαίωση ηταν ενα βλέμμα προς τον ουρανό...
Ετσι και χθες βράδυ...γυρνώντας με το αυτοκίνητο ενιωσα απλά αυτη την αίσθηση...της χαμένης ολοκλήρωσης...κοίταξα τον ουρανό και βεβαιώθηκα... πως ήθελε ακόμη μια μέρα...
Ακόμη αναρωτιέμαι...τι μεγαλείο....
Να "αδειάζεις" 28 ολόκληρες μέρες για να "γεμίσεις" μία...μία και αρκετή για να αντέξεις τις υπόλοιπες....
Η υπομονετική πανσέληνος κλείνει το αριστερό της μάτι....
κ γω ανταποδίδω...περιμένοντας την επόμενη...