Πρόλογος...

Κοίτα να δεις...πως γίνονται τα πράγματα..πολλές φορές στο θυμό μας επάνω λέμε τις μεγαλύτερες αλήθειες...ατάκες του τύπου..."ρόδα ειναι και γυρίζει", "εχει γυρίσματα ο καιρός" και, και, και, και....ατάκες που λέει ο πολύς ο κόσμος...φαντάζομαι πως ολα αυτά προέκυψαν απο την εμπειρία της ζωής ε? ας το δεχτώ...μα αν η εμπειρία δεν είναι κτήμα σου...απαγορεύεται να μιλάς! εχει δίκιο το ευρύ κοινό...
Ξεκίνησα κάποια στιγμή να γράφω το "εγω"...απλά σαν κατάθεση του εαυτού μου...
Σήμερα και χθες και προχθές...και γενικά τις τελευταίες μέρες που οι σιωπές ακούστηκαν...σταμάτησα...σταματησα να γράφω οχι μόνο για το "εγω" μου...αλλά και για μένα...είναι λογικό...νομίζω...θα ηταν καραγκιοζιλίκι να συνεχίσω να αναλύω μόνη μου εμένα...αφου τελικά οι αλήθειες μου βγήκαν μόνο για μένα στην φόρα...ολοι οι αλλοι τις γνωρίζεται καλά...κ απ΄οτι φαίνεται καλύτερα απο μένα...και χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί δεν εχω λόγο να κρύβομαι...δεν ειναι οτι καλύτερο η κατασταση που ζω, μα καλούμαι με ευλάβια σχεδόν να την ζήσω...γιατί πρέπει..γιατί θέλω...το κακό ειναι πως το αντίκτυπο των πράξεων μου και των λαθών μου ίσως επιρέασαν και επιρεάζουν και ζωές άλλων...και λέω ίσως γιατί αυτη τουλάχιστον την φορά...δεν θα επωμιστώ και τις επιλογές που ο καθένας μας έκανε οικειοθελώς. Μπορεί με θολωμένη κρίση μα οικειοθελώς, μπορεί παρασυρόμενος των καταστάσεων μα οικειοθελώς, μπορεί αναλογιζόμενος των επιπτώσεων μα οικειοθελώς...Ας αναλάβουμε ο καθένας την δική του ευθύνη...
και θα ξεκινήσω πρώτη....αν και ηδη το εχω κάνει....απλά πολλές φορές η αλήθεια, τα λάθη και οι πληγές για να ξεπεραστούν πρέπει να γίνονται δημοσίως....
φαντάζομαι...και στην εξομολόγηση το ίδιο συμβαίνει...δεν ειχα τέτοια εμπειρία βέβαια μέχρι τώρα μα ούτε ανάγκη για συγχώρεση...και ούτε εχω...
Απλά, πράγματα γνωστά σε όλους...δεν εχουμε λόγο να τα κρύβουμε...
θα συνεχίσω...μπαίνοντας σε λεπτομέρειες...πάντα όμως ο πρόλογος ειναι απαραίτητος.