Κ όμως...

Κ όμως νιώθω πως έχω πολλά...πάντα είχα πολλά κ ανεξάντλητα...δεν ζητούσα, δεν ζητάω...
το μόνο πράγμα που ζήτησα ποτέ, απο όλους τους ανθρώπους που πέρασαν απο πάνω μου, γιατί έτσι είναι, είτε φίλοι, είτε έρωτες, αν δεν περάσουν απο πάνω σου σαν οδοστροτήρας δεν σου είναι ποτέ τίποτα! το μόνο λοιπόν που ζήτησα απο όλους αυτους εμμέσως και αμέσως...είναι σεβασμό...οχι για τους τύπους, για ότι ποτέ αποκάλεσα ψυχή! γιατί σε ότι μικρό κ αν έκανα...άφηνά πάντα κομμάτια της ψυχής μου...ποτέ άψυχα..ποτέ επαγγελματικά! δεν είναι η ζωή συναλλαγή! είναι ψυχή!
Το μόνο που ζήτησα λοιπόν...αυτο δεν τήρησε κανείς!
Ποιον? ποιον να πρωτοθυμηθώ? φίλο? έρωτα? ποιον?
Ρώσικη ρουλέτα η ψυχή μου!
και μετά μου λένε...πως είμαι τόσο απαθής...
μαθήματα παίρνω...κ όμως δεν τα καταφέρνω.