Σε κάθε άκουσμα αυτου του τραγουδιού...γέμιζε η ψυχή μου με μια ελπίδα...για το ιδανικό...
" Πέλαγο να ζήσω δεν θα βρω,
σε ψυχή ψαριού κορμί γατίσιο
κάθε βράδυ βγαίνω να πνιγώ,
πότε άστρα πότε άκρο της αβύσσου...
κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό...τα χρόνια μου σεντόνια μου, τσιγάρα να τα σβήσω...
μου γνεφε η καρδιά, πάρε μυρωδιά, το λάδι εδω πως καίγεται και ζήσε το ταξίδι"
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου