Ενα κεράκι...

Ενα κεράκι ηταν η αφορμή για μια ακόμη βροχή...
Γύρισα σαν την τρελή απο την δουλειά, δευτέρα η χειρότερη μου μέρα, λες να φταιει οτι δευτέρα γεννήθηκα? κακή επιλογή ισως, γι αυτο και μισώ τοσο πολύ την δευτέρα-ισως.
και εκει που εκανα τις δουλειές μου ως συνήθως, γιατί εχω και εναν ψυχαναγκασμό πως αν το σπίτι μου δεν ειναι σε τάξη δεν ειμαι και η ιδια...τελειώνοντας και πηγαίνοντας προς το γραφείο είδα την φωτογραφία του πατέρα μου, αυτη που γελάει με το χαμόγελο μου, θα ανάψω ενα ρεσό, σκέφτηκα...ηταν αρκετό.συνηθισμένο, αλλά μου λείπει...η φωνή του...