Αερινη…
Περπατώ κ όμως είμαι αέρινη…
Πηδώ κ όμως είμαι αέρινη…
Χορεύω κ όμως είμαι αέρινη…
Γελώ κ όμως είμαι αέρινη…
Κανένας ήχος, κανένας χτύπος, κανένας σπασμός….αέρινη…
Και είναι η πιο ζεστή αγκαλιά, η πιο μεγάλη ασφάλεια, το πιο γλυκό άγγιγμα, το πιο απαλό χάδι…ναι αυτό το πάλ…
Αυτό το πάλ που με τυλίγει ασφυκτικά, αυτό το πάλ που μ΄αγκαλιάζει…κ όμως με κάνει να νιώθω αέρινη…ελεύθερη…να πετώ…και μόλις προσγειώνομαι στις άκρες των δακτύλων μου, όρθια και αγέρωχη να με κρατά η σιγουριά μου…όχι ο γύψος.-
Περπατώ κ όμως είμαι αέρινη…
Πηδώ κ όμως είμαι αέρινη…
Χορεύω κ όμως είμαι αέρινη…
Γελώ κ όμως είμαι αέρινη…
Κανένας ήχος, κανένας χτύπος, κανένας σπασμός….αέρινη…
Και είναι η πιο ζεστή αγκαλιά, η πιο μεγάλη ασφάλεια, το πιο γλυκό άγγιγμα, το πιο απαλό χάδι…ναι αυτό το πάλ…
Αυτό το πάλ που με τυλίγει ασφυκτικά, αυτό το πάλ που μ΄αγκαλιάζει…κ όμως με κάνει να νιώθω αέρινη…ελεύθερη…να πετώ…και μόλις προσγειώνομαι στις άκρες των δακτύλων μου, όρθια και αγέρωχη να με κρατά η σιγουριά μου…όχι ο γύψος.-
3 σχόλια:
τα δεκανίκια είναι μια φυλακή. μακάρι να μην χρειαζόμαστε ποτέ τη βοήθειά τους. για τίποτε...
Γύψος, λουκέτο, αλυσίδα. Ό,τι κι αν εμποδίζει το ελεύθερο βήμα, το ελεύθερο πέταγμα. Ό,τι περιορίζει τη ζωή δεν ταιριάζει στους "άλλους". Μακάρι να είναι έτσι ασυμβίβαστες πάντα οι επιλογές.
Δημοσίευση σχολίου